el fin de semana en Españana
Door: Carlotta Smalen (the one and only)
Blijf op de hoogte en volg Carlotta
06 Juli 2014 | Spanje, Madrid
Goedenacht,
Hier ben ik weer. Tja, ik heb ook weekend hoor :-)
Mijn eerste Spaanse weekend. Bijzonder relaxet en vermoeiend tegelijk. My god wat doen mijn spieren pijn. Maar het was 't waard. No pasa nada.
Ik zal eerlijk zijn: gisteren was niet leuk. Als einzelgänger struinde ik door Madrid, omdat Rianna niet kwam opdagen. Ik kan me nu al bijna niet herinneren wat ik gisteren heb gedaan. Volgens mij heb ik het verdrongen.
O ja, I remember. Ik ben in mijn eentje in een zwembad geweest! Best oke, want ik hoefde me niet te generen voor mijn figuur, die mensen zag ik toch nooit meer. Moet er wel bij vertellen dat ik mijn handdoek vergeten was. Toch, Rosa's kaart van Madrid is multi-functioneel en kan ook hiervoor heel goed gebruikt worden. Na zo'n actief ochtendje dacht ik leuk te doen door naar Casa de Campo, de volgende metro, te lopen door een mediterraans bos. Geen goed idee. Het was heet en dor. Binnen no time had ik wel weer een duik in het zwembad kunnen gebruiken. En het duurde nogal lang. Grootste teleurstelling was dat de metro uiteindelijk weer terugging van waar ik vandaan kwam. Maar ach, door deze afternoon stroll kon ik het mezelf wel permitteren daarna een brownie te eten in Gran Vîa.
Gran Vía, Gran Vía. Op deze terrorplek vond ik de eerste tent waar je meer kon eten dan tortilla als vegetariër. Spaanse pompoenhumus. Muy ríco. Y muy caro....
Aangezien ik naar een plek wilde waar ik niet de enige was ging ik naar Retiro. Ik zal de hemel altijd dankbaar zijn dat Retiro is gemaakt. Heaven on earth. Het geweldigste park ter wereld. Omdat niets hoeft. Maar alles kan. En weer kwam Rosa's multifunctionele map van pas, als ligdoek.
Om 9 uur ging ik samen met andere Nederlanders en au pairs voetbal kijken in Holland House, waar de frikadellen voor het oprapen lagen. Ik was de enige die niet was uitgedost in oranje en ook niet meeklapte. Stiekem was ik voor Costa Rica, maar als ik dat daar had laten merken was ik niet levend teruggekomen. Ik was dan ook niet erg vanderlandsgetrouw. Een Spaans jongetje dat op de een of andere manier, na die monsterzege, de vijand Nederland kwam aanmoedigen, stootte me zelfs aan toen iedereen klapte, behalve ik.
En dan komen we aan bij een hoofdstuk wat ik liever oversla. Geld. Spanjaarden zijn ontzettende eikels als het om dinero gaat. Ik mag dit volk, maar geld, dat is hier een no go.
Spanjaarden zijn wel uit op geld. Niet voor niets waarschuwt mijn gastmoeder me altijd als ik naar Madrid ga. Misschien verklaart dit ook mijn gevecht. Gisteren op de terugweg, na twaalven, was mijn metrokaart blijkbaar op. In 't donker, met junkies om me heen, probeerde ik met mijn kaart een nieuwe te kopen. Maar de automaat moest niets van mijn geld hebben. "pero no tengo dinero," zei ik tegen de medewerker. Boeien, dacht hij. No es mi problema.
Dus, het was na middernacht, ik moest van de ene middle of nowhere naar de andere middle of nowhere, ik had geen cash, kaart werd geweigerd, mijn telefoon was stervende. Godzijdank was daar de naamloze taxichauffeur die mijn pas wel accepteerde en me voor 40 naar Boadilla bracht. En ondertussen over voetbal praatte. Hij was echt mijn engel die nacht.
Vanochtend gebeurde me verdorie weer hetzelfde. Eerst naar de bank voor 20 euro, pero solo hay billetes de 50... Oke dan, 50 maar. Naar tram. Pas gewijgerd. Geen munten. Cash gewijgerd. Tram rijdt voor m'n neus weg. Andere automaat. 3 keer betaald, 3 keer geen kaartje. Hulp halen.
Met Marta van cafe naar cafe om 50 euro te wisselen. Nee, niemand wil. Bastardos! Eindelijk lukt 't. Tram rijdt weer weg.
Na lang zwoegen kwam ik een half uur te laat bij Kasia, een andere au pair. Maar die middag maakte alles goed. Met Kasia uit Polen had ik een supertijd in Retiro (het roeien in het bootje faalde nogal), in het Prado en de restaurants. Samen door heel de stad gelopen. Dat verklaart de vermoeidheid.
Morgen ga ik weer werken. Ik zal Ale eens voor de tv weghalen met het Engelse spel dat ik voor haar heb gemaakt. Kwartet met woorden die ze nog niet kent.
Hasta mañana
Hier ben ik weer. Tja, ik heb ook weekend hoor :-)
Mijn eerste Spaanse weekend. Bijzonder relaxet en vermoeiend tegelijk. My god wat doen mijn spieren pijn. Maar het was 't waard. No pasa nada.
Ik zal eerlijk zijn: gisteren was niet leuk. Als einzelgänger struinde ik door Madrid, omdat Rianna niet kwam opdagen. Ik kan me nu al bijna niet herinneren wat ik gisteren heb gedaan. Volgens mij heb ik het verdrongen.
O ja, I remember. Ik ben in mijn eentje in een zwembad geweest! Best oke, want ik hoefde me niet te generen voor mijn figuur, die mensen zag ik toch nooit meer. Moet er wel bij vertellen dat ik mijn handdoek vergeten was. Toch, Rosa's kaart van Madrid is multi-functioneel en kan ook hiervoor heel goed gebruikt worden. Na zo'n actief ochtendje dacht ik leuk te doen door naar Casa de Campo, de volgende metro, te lopen door een mediterraans bos. Geen goed idee. Het was heet en dor. Binnen no time had ik wel weer een duik in het zwembad kunnen gebruiken. En het duurde nogal lang. Grootste teleurstelling was dat de metro uiteindelijk weer terugging van waar ik vandaan kwam. Maar ach, door deze afternoon stroll kon ik het mezelf wel permitteren daarna een brownie te eten in Gran Vîa.
Gran Vía, Gran Vía. Op deze terrorplek vond ik de eerste tent waar je meer kon eten dan tortilla als vegetariër. Spaanse pompoenhumus. Muy ríco. Y muy caro....
Aangezien ik naar een plek wilde waar ik niet de enige was ging ik naar Retiro. Ik zal de hemel altijd dankbaar zijn dat Retiro is gemaakt. Heaven on earth. Het geweldigste park ter wereld. Omdat niets hoeft. Maar alles kan. En weer kwam Rosa's multifunctionele map van pas, als ligdoek.
Om 9 uur ging ik samen met andere Nederlanders en au pairs voetbal kijken in Holland House, waar de frikadellen voor het oprapen lagen. Ik was de enige die niet was uitgedost in oranje en ook niet meeklapte. Stiekem was ik voor Costa Rica, maar als ik dat daar had laten merken was ik niet levend teruggekomen. Ik was dan ook niet erg vanderlandsgetrouw. Een Spaans jongetje dat op de een of andere manier, na die monsterzege, de vijand Nederland kwam aanmoedigen, stootte me zelfs aan toen iedereen klapte, behalve ik.
En dan komen we aan bij een hoofdstuk wat ik liever oversla. Geld. Spanjaarden zijn ontzettende eikels als het om dinero gaat. Ik mag dit volk, maar geld, dat is hier een no go.
Spanjaarden zijn wel uit op geld. Niet voor niets waarschuwt mijn gastmoeder me altijd als ik naar Madrid ga. Misschien verklaart dit ook mijn gevecht. Gisteren op de terugweg, na twaalven, was mijn metrokaart blijkbaar op. In 't donker, met junkies om me heen, probeerde ik met mijn kaart een nieuwe te kopen. Maar de automaat moest niets van mijn geld hebben. "pero no tengo dinero," zei ik tegen de medewerker. Boeien, dacht hij. No es mi problema.
Dus, het was na middernacht, ik moest van de ene middle of nowhere naar de andere middle of nowhere, ik had geen cash, kaart werd geweigerd, mijn telefoon was stervende. Godzijdank was daar de naamloze taxichauffeur die mijn pas wel accepteerde en me voor 40 naar Boadilla bracht. En ondertussen over voetbal praatte. Hij was echt mijn engel die nacht.
Vanochtend gebeurde me verdorie weer hetzelfde. Eerst naar de bank voor 20 euro, pero solo hay billetes de 50... Oke dan, 50 maar. Naar tram. Pas gewijgerd. Geen munten. Cash gewijgerd. Tram rijdt voor m'n neus weg. Andere automaat. 3 keer betaald, 3 keer geen kaartje. Hulp halen.
Met Marta van cafe naar cafe om 50 euro te wisselen. Nee, niemand wil. Bastardos! Eindelijk lukt 't. Tram rijdt weer weg.
Na lang zwoegen kwam ik een half uur te laat bij Kasia, een andere au pair. Maar die middag maakte alles goed. Met Kasia uit Polen had ik een supertijd in Retiro (het roeien in het bootje faalde nogal), in het Prado en de restaurants. Samen door heel de stad gelopen. Dat verklaart de vermoeidheid.
Morgen ga ik weer werken. Ik zal Ale eens voor de tv weghalen met het Engelse spel dat ik voor haar heb gemaakt. Kwartet met woorden die ze nog niet kent.
Hasta mañana
-
07 Juli 2014 - 10:29
Mama:
Lieve Lot,
Wat een komisch verslag van de laatste dagen. Heb smakelijk om je geworstel gelachen wat ik nogal goed van mezelf vind omdat ik natuurlijk angstaanvallen hoor te krijgen van je nachtelijke avonturen en geld dat niet uit de automaat wil komen.Hoe dan ook leer je in no time de meest verschrikkelijke dingen gewoon op te lossen. En daar is zo'n tripje naar Madrid toch ook een beetje voor bedoeld. Ik ben gewoon heel erg trots op je. Rosa en ik gaan straks een airbnb boeken. Voor je het weet staan we voor je bruinverbrande neus!
Knuf van Moes -
07 Juli 2014 - 17:56
Oma Schep:
lieve schat wat maak jij toch veel mee heb met kromme tenen alles gelezen wat je allemaal meemaak. ik mis je erg,had ik vanmezelf niet gedacht.Gisteren was het gezellig bij Mamma,Tadek,Koen en Rosa hebben flink geholpen alleen was het weer regenachtig.was !o.30 uur thuis gelijk naar bed.kort geslapen door de voetbal.zometeen komt de pedicure ga nu een boterham eten Dikke kus van Oma -
07 Juli 2014 - 22:50
Rosaaaaaaa:
Lottaaaaaaa,
Zo, mijn kaartje komt dus goed van pas! Wist ik natuurlijk wel ;)
Heel erg leuk om al je verhalen te lezen… je kunt er straks weer een boek bijschrijven!
Kusjeskusjeskusjes en veel plezier morgen met de meiden.
Rosaaaaaaaa
* Geweigerd is met een ei schatje, niet te snel de Nederlandse taal verleren hé haha. -
07 Juli 2014 - 22:50
Rosaaaaaaa:
Lottaaaaaaa,
Zo, mijn kaartje komt dus goed van pas! Wist ik natuurlijk wel ;)
Heel erg leuk om al je verhalen te lezen… je kunt er straks weer een boek bijschrijven!
Kusjeskusjeskusjes en veel plezier morgen met de meiden.
Rosaaaaaaaa
* Geweigerd is met een ei schatje, niet te snel de Nederlandse taal verleren hé haha. -
07 Juli 2014 - 23:18
Anna:
Hoi Carlotta,
Behalve een hele gezellige au pair, ben je ook nog eens een super goed autobiografe!
Heerlijk om je ervaringen te lezen . Je vertelt zo beeldend....leuk!! Wat een belevenissen al in de korte tijd dat je nu in Madrid bent. Wij zijn ondertussen ijverig aan het klussen hier in huis....gelukkig is het niet zo warm ....scheelt weer paar zweetdruppeltjes.
Heel veel plezier verder Carlotta. Ik ben weer benieuwd naar je volgende ervaringen in warm Spanje. Doei doei , Anna
-
07 Juli 2014 - 23:48
Carlotta:
Lieve allemaal,
Heel erg bedankt voor de reacties. Leuk om te horen! Sorry voor de tikfouten maar mijn mobiel werkt niet erh mee... En ik kan niet terug scrollen.
Ik ga nu naar bed na een veelzijdir dag. Morgen meer!
X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
